"முகவரியில்லாப் புன்சிரிப்பு", Arjunan Marriappan

பொக்கை வாய்ப் புன்சிரிப்பு 
தாலாட்டும் நேரம்.... 
வாக்காளர் விரல்களில் மை 
வேட்பாளர் முகத்தில் கலவரம்... 
முன்பின் அறியாத மின்தூக்கிப் பயணியின் 
முகம்... 
முகநூலில் 
பிரசவித்த கவிதைக்கு 
லைக்குகளைத் தேடும் 
கண்கள்... 
வீட்டுப்பாடத்தைக் 
கச்சிதமாக முடித்த மாணவனின் மனம்...
கடைசிப் பேருந்தை இளைப்பாற 
நிறுத்தும் ஓட்டுநரின் கைகள்.... 
இருமுறையும் தடுப்பூசி போட்டுக்கொண்ட 
முதியோர்களின் ஆனந்தம்.. 
வாழ்க்கைக்கு நம்பிக்கை 
விதைகளை ஊன்றி...
ஒவ்வொரு சிரிப்பிற்கும் இங்கே முகவரியைத் 
தொலைக்காமல் புன்சிரிப்பை உதிர்க்கிறது
நம் சிங்கப்பூர்...

DESCRIPTION FROM HARINI V: The poem responds to the prompt “The smile with no address”. In this poem Arjunan penns the daily moments of happiness experienced across generations, professions and other segments of society in Singapore.

/ Arjunan Marriappan, 54, during his university years, met a lecturer who approached him and told him that Arjunan's personality and outlook on life would make him a good poet one day. The lecturer had inspired him and was there to help him with the mastery of the art form. Fortunately, Arjunan had the opportunity to publish his poem in the university magazine. This experience was unique for Arjunan as he had no prior experience writing poetry before that. After getting recognition, he was even more invigorated and drove him even further to better his skills. Arjunan believes poetry has the ability to connect with other people and bring joy to their lives.

READ: "முகவரியில்லாப் புன்சிரிப்பு", Ganeshkumar Ponnalagu →

← READ: "Blood Hill", Sophia Huang